Постои посебна мистичност во емоционален допир… во допир кој е не е само страст…допир кој може да е и еден, но е чувство и сестрано отворање на сите телесни рецептори..
Допирот понекогаш е и средба на погледи. Вкрстени,понекогаш залутани а често и намерни… Допирот е чудо, сладок стрес на телото…
Доколку е бавен, детален, спонтан и топол…
Суптилниот допир поседува посебна моќ. Израз е на телесните вибрации…
Допирот е лек, здравје, спој на енергија која без мерење се споделува додека се допираме…
Допирот е соединение на две срца по физички опиплив пат.
Вистина е дека зборовите не топлат однатре како жежок оган. Не допираат и кога не сме телесно споени,или физички присутни, но конфузија е дека допирите се само рефлексија на страста… зборовите без допири се ништо…
Односно, зборовите со допири се сѐ.